Call Me Maybe
sweet owner

Navigation : touch hover image



Diaries Owner Linkies Stuff

hello peeps ! welcome to superb blog. replace your own image :D


Bigfoots!

Put your CBOX codes here!


Credits!

basecode: Nurul AtiQah
Edit by: SitiSyuhadah
Re-Edited By: Your Name
Others: ? ? ?

Byee! :'[

Assalamualaikum..
Aku sedih.. Sedih sgt. Tadi, masa pergi sekolah, aku tumpang teacher Harmoni. Dalam kereta teacher, aku diam je. And, aku cume gelak perlahan sangat.. Fake sgt sgt. Bile dah sampai depan sekolah, aku rasa macam nak meraung sekuat-kuatnye. Sumpah dowh. Mata aku dah merah dah. Lepas je berhenti kereta teacher, aku org first yg keluar dari kereta tu. Aku terus pergi tandas. Nangis sorang-sorang. Lagi pun, aku tak nak bagi sesiapa tahu pun yg aku nangis. Nanti, diorg risau. Confirm punyelahh...

Then, dalam kelas, bile kelas start je, aku buat sorang sorang je keje teacher. Tak berbual, tak menegur sesiapa.. Hmm, baguskan? Nampak sgt sgt yg aku tgh sedih. Hehe. Aku sebenarnye, mmg takde mood pun hari ni. Nak buat cane? Dah memang itu pun yg die nak kan?

Teacher perasan aku tak bersemangat. Teacher dtg and tanye aku. Hmm, macam tak tau je ape aku buat, kan? Bukannye nangis.. Aku senyum.. Urm,, buat buat aje. Aku tanak teacher risau. Pastu, aku buat buat tergelak bile teacher tanye aku kenapa.


Although memang aku teringin org tanye pasal aku, tapi, aku ada satu impian yg aku tau mmg tak kan dapat. Impian yg hanya mimpi jee. And can't come true. Impian aku ni pelik sikit. Hehe. Aku kan..... teringin sgt kawan terbaik aku datang kat aku. Pastu, die pujuk aku. Suruh aku berhenti menangis. Pastu, dia peluk aku macam dulu. Teringin nyee...



Hmm? Betul kan? Penguat aku is my own fake smile. It's just stop all my tears. It's always hide it. :')
Terima kasih.. Huhu..



So, you're my true friend? Is that? Tapi, kenapa kau tak pernah perasan aku nangis? Susah, eah? Sorry sebab susahkan kau. Tak bermaksud.. I think..

Hmm, kenapa kau tak pernah tanye hati aku ni sendiri. Senang cite, kite face to face jelahh.. Tak payah de pass pass kat org. Kau pun tau kan yg aku tak suka macam tu. Ni hal kite berdua je. Janganlah hebohkan kat org lain. Buat aku lagi tak suke. Haaa.... bagus! (Y)
Sorry. Aku terlepas. Tak sengaja. Bad mood. Tapi, aku cakap betul ni.. Tolonglah jgn hebohkan kat org lain. Aku tak suka bile Nat, Anis, Farizah, Izzah tanya aku betul ke aku nangis sebab kau. Aku tak penah terfikir pun kau yg bagi tau diorg. Sebab, aku lebih selesa salahkan diri aku. Aku tak penah pun sangka buruk kat kau. Tak pernah pun salahkan kau.

Tak ape kalau kau nak marah kat aku. Aku memang salahkan diri aku sendiri pun.. Tapi, tolonglahhh..... Please... Jangan libatkan kawan kite yg lain.. Aku tak suke. Sangatlah tak suke. Tak selesa. Asal aku nangis je, diorg tanye aku camtu.. Weyh, kite selesaikan hal ni sendiri, boleh? Janganlah suruh Anis tanye kat aku sebab aku marah kau. Coz, kau takkan pernah dapat jawapan bile kau suruh Anis tanye . Aku takkan bagi tau dia. Tak kan! Sebab, die takde kene mengena pasal semua ni.

Hmm, kau betul ke nak tau sebab aku nangis 2 hari berturut-turut ni? Kau rasa kan, apa perasaan aku bile kau beria-ia suruh aku pergi ambik kunci basikal dr Amirul Hakim. Lepas tu, dgn cuaca yg panas lagi, aku pergi carik Amirul merata. Pergi kat Dewan, kelas. Pastu, aku dgr suara diorg berlima dalam tandas. Tengah mandi. So, aku pergi situ. Penat sgt aku tggu diorg. Amirul suruh aku tggu dia sampai dia sudah mandi. Dah lah diorg ejek aku. Dgn marah lagi, panas. Aku tahan je. Sakit tekak aku bile kena menjerit kat diorg. Pastu, aku rasa risau pulak tinggalkan kau lama-lama kat garaj basikal. Memang dah takde cara lain lah.. AKu terus ugut Amirul. Ake pegang tombol pintu tu. So, Pijan takdapat kunci. At last, diorg surrender gak. Najmi bagi aku kunci basikal tu.

Aku memang teruk gile berpeluh. Ye lah, kan hari panas. Bile aku sampai kat garaj basikal, aku tgk kau takde. Aku carik kau sampai kat tempat menunggu sana. Kau pulak tak ada. Agak-agaknye, apa aku rasa erk?

Then aku terus balik kelas. Kunci Amirul aku hempas atas meja. Pastu, Amirul cakap yg itu bukan kunci basikal dia. Aku tak pedulik.
Aku cakap : Hmm, baguslah tu.. Padan muka aku. Percaya sgt cakap org.
Sumpah dowh, aku rasa BODOH sgt sgt. Rasa TERTIPU sgt sgt.

Lepas tu, aku nampak kau keluar dr tandas. Muka aku memang berkerut lahh.. Tapi, apasal kau pun nak marah? Gilo ko Mabuk?  Aku yg penat mencarik. Aku ingatkan kau ada kat garaj basikal. Aku pikir kau cume duduk kat situ je.. Tolonglah.. dalam hati, aku ada satu permintaan je.. Please... tunggu je aku kat situ. Kau save energy kau. Sebab, aku tau yg aku memang tak boleh keluar sekolah. Parents tak kasi. Pastu, kau cakap yg kedai tu jauh, kan? Habis tu, kau dah tau jauh, asal kau aje yg naik basikal? Aku? Kau nak campak mane? Amboih, senang je kau suruh aku jalan kaki.

Lepas tu, aku masuk dewan, ambik bekal and makan. Aku nak ajak kau makan sekali. Sebab, aku terfikir, kalau kau tak beli makanan, kau nak makan ape? Lagi sakitkan hati aku, kau boleh pulak nak marah aku. Amboih, senangnye kau.. Ok fine! Kau nak marah, marah lah. Aku betul betul tak de selera nak makan. Ye lah, mase nak ambik kunci basikal mmg lapas. Tup-tup, tgk die tak de kat garaj basikal, terus hilang selera aku nak makan. Coz terlalu marah. Haha. Bagus kan?

Ramai tegur aku. Aku senyap. Betul betul rasa nak nangis. Sebab, kau kan kawan rapat aku. Tapi, asal kau pulak yg tanak tegur aku? Asal mesti diorg?

Then, aku pergi kat belakang, nangis sorang-sorang. Teruk sgt sgt. Aku control suara aku. So, takde lah kawan kawan aku dgr. And, time tu lah impian aku dtg. Maybe, sebab terlalu teruk menangis, tiba tiba dtg pulak impian mengarut tu. Mengarut sgt sgt kan?Haha. Tau tu.. :')

And then, Izzah dtg. Aku ingatkan, tak de siapa pun yg tau aku kat situ. Rupa rupanya, ramai yg tau. Hehe. Izzah dtg and tanya sama ada aku OK @ tak. Hmm, walaupun aku angguk, tapi, memang aku nak meraung pun. Sebab, kenapa bukan 'dia' yg tanya aku macam tu? Asal? :'(

Lepas tu, bile masuk dewan, tgk muke kau macam bad mood. Makin teruk aku nangis sebab aku confused. Kenapa kau pun nak marah jugak? Siapa yg salah sebenarnye? Aku confused sgt sgt. And, I choose to blame myself. Tak ape.. :')

Hmm, Mase Sir Said nak masuk, aku takde buku kosong. So,.................. Takde benda lain yg ada dalam kepala hotak aku yg lemb and bongok ni. Selain, koyakkan novel aku. Sebenarnye, aku memang nak buat camtu pun. Walaupun, aku syg sgt sgt novel yg aku buat tu, tapi sebab ego, aku koyakkan. Aku sgt sgt marah. Lagi pun, selalunye, 'dia' yg bagi idea and jadi idola aku. Jadi, aku tanak terlalu ingatkan masa kitorg happy dulu dulu. :')

So, bye....... Bestie. :'[